Onze vereniging

De jongens die lid waren van de KAJ-jeugdbeweging speelden toneel bij “De Dageraad” , de meisjes bij de VKAJ-toneelkring “Edelweis”.

Eenmaal ze getrouwd waren konden ze, in de schoot van het ACW, niet terecht in een gemengde toneelkring en ze mochten zeker niet meer meespelen met de jeugd.

Enkele toneelliefhebbers vroegen aan de proost van het ACW de toelating om “Pogen” op te richten. Wij kregen de toelating maar moesten het “deftig” houden!

De eerste ledenvergadering vond plaats in het zijzaaltje van Den Bond op zaterdag 8 december 1968.

De eerste opvoering van “Ontbijt op bed” en “Het dagboek van Anne Frank” kwamen in 1969 voor het voetlicht, letterlijk dan, in zaal Exelcior.

Velen herinneren zich nog wel de cinemazaal Exelcior van het Christen Werkersverbond. Midden het podium een grote souffleurbak en in de zaal klapstoelen en een groot balkon en twee zijbalkons. Wij lieten ons grimeren en trokken onze toneelkledij aan onder de planken van het podium zodat wij nu en dan wat stof in ons gezicht kregen. Tijdens de voorstelling moest het in die kelder muisstil zijn anders konden de acteurs ons op scène horen.

Wegens verbouwingswerken moesten wij in 1972 uitwijken naar de zaal “Ter Wijngaard” op de Wijnberg. Wij vreesden dat er weinig toeschouwers ons zouden volgen en hebben er zelfs aan gedacht een pendeldienst in te leggen tussen “de platse” en de wijnberg. Gelukkig bleek dat niet nodig te zijn. Integendeel,  wij mochten er telkens rond de 1200 toneelliefhebbers begroeten.

Wij speelden ondermeer  “Morgen kan het te laat zijn” en “Oscar” op een piepklein podium en na de voorstelling moesten wij ons behelpen met een emmer koud water om ons te wassen. Het waren primitieve omstandigheden maar wij beleefden er onvergetelijke momenten, ook na de repetities en na  de voorstellingen.

In 1979 keerden wij met “Zachtjes met de deuren” terug naar onze Bond. De mooie zaal was er jammer genoeg niet meer. We moesten een deel van de gemeentelijke kiosk – en ‘t was een hele zware- naar de bovenzaal sleuren omdat er geen podium meer voorzien was.

Sedert 1984 vinden onze jaarlijkse voorstellingen plaats in “CC Guldenberg”.

Een uitstekende locatie met alle voorzieningen maar daarom niet gezelliger dan in de Bond of op de Wijnberg. 

In 1988 programmeerden wij 5 voorstellingen van “Van vlas en Menschen” van Wevelgemnaar  Henri Minne. Wij mochten 2034 toeschouwers begroeten. Maria Feys van “Den Bascule”, de gemeentelijke weegbrug waar veel vlassers hun lading vlas kwamen wegen,  verkocht kaarten aan alle “vlasmarchands” die bij haar een pint kwamen drinken. Maria zelf kwam drie keer kijken.

In die 50 jaar die nu voorbijzijn hebben wij op onze affiches , onze toegangskaarten of op onze flyers die wij in de ganse gemeente verspreiden nog nooit één letter publiciteit afgedrukt.

Wij hopen het zo te kunnen houden om samen met onze recente aanwinsten Pogen verder uit te bouwen tot een boeiende toneelvereniging.